Şiir: Sağ Köşe

Birleşik kelimelerin yanına saklamıştım çiçeklerimi

Dolu görünsün diye aceleyle donatmıştım

Sırf sen yalnız hissetme diye yüreğini.

Can pervane oldum

Koştum, düştüm bazen nefes aldım duruldum...

Bir şeyler kaybettim en yaklaştığım anda sana

Eğer onu bulursan, inanmasan bile

Kalbinin sağ köşesine sakla.

Atlasın karalandı yolunu kaybettin galiba

Yoksa kutup yıldızları döker miydi?

Yolunu yoluma

Korkmazdım, deliydim yalan yok birazda

Virane kaldım

O yüzden her seferinde siyah çiviler çakıldı hayatıma.

Eğer üstüne bastığın yer acıtırsa dinginliklerini

Yormadan benli çizikleri

Kalbinin sağ köşesine sakla.

Oysa eksiğimiz yoktu bu ıssız adadan ayrılmak için.

Sanki vurulduk nerden çıktı bu irin?

Şifa demeye utandık, o yüzden döküldü baharımız

Her şey yine de insan için.

Olurda kayığını saramazsan, ellerin nasır olursa

Arda kalanlar imkânsızlığa davetiye çıkarırsa

Ebedi baharın tılsımına sarıl için için.

Korku dediğin bir an ya

Ümitsizlik dediğin yerde

Beni kabinin sağ köşesine sakla.

Meğer çekirdek kabukları kadar hiçlikteymiş

Kaldırım taşlarına sıkışmış gölgesi demini almış mumlarım.

Meğer bu kamp, bu çadır bu hilale denk değilmiş

Zor anladım.

Narince vuruyor topukların çıt çıkmayan yansımalarıma

Bilmiyorum her şey kader ya

Döngülerin menziline girmek nasip olmasa da

Beni kalbinin sağ köşesine sakla.