Durakta seni öylece bekliyorum
Birbiri ardına telâşla koşturan insanları görüyorum
Belirli aralıklarla durağa gelen trenleri izliyorum
Ne insanların ne de trenlerin sonu yok
İstanbul sen nasıl bir şehirsin molan yok
Bir aralık gözüm yürüyen merdivenlere takılıyor
Bir tarafta bekleyen diğer tarafta koşturan insanlar
Herkes acele ediyor bir telâş içinde
Lâkin benim aklım sende
Bir gün geleceksin diye
Bir kez görme umudu ile
Ayrıldığımız durakta seni öylece bekliyorum
Türkiye’nin aylık tek Edebiyat Gazetesi, öykü, deneme, yazı, şiir ve söyleşilere yer vermektedir.