zamanın geçmediği günler çoğalmıştı.
aynı sınır,
aynı şehir,
aynı kaldırım,
aynı ağaç gölgelerinde.
ve etrafımda şarkılar,
ölümler, ahlar, hikayeler
durmadan başa dönüyordu.
başa dönüyordum,
gittiğim her yolun sonundan.
ömrüm,
söylenmemiş bir cümlenin ardından kalan
ağrının toplamı olarak kaldı.
ve tanıktım hep,
bu yüzyılın dayanılmaz,
katlanılmaz taraflarına.
sinan hüseyin