Rahmetli babamın bir huyu vardı, birisine borç para verdiği zaman onu ispat edecek herhangi bir senet vs. belge almazdı borç verdiği kişiden. Almayı da ayıp sayardı zaten. Sorduğumuzda "söz insanın ağzından çıkar, Senet sepetin ne önemi var" der geçerdi...
Birgün ne olduysa yakın bir köyden Ali Efendi adından birisi babamdan borç para almak için bizim eve geldi. Hoş beşin ardından da babam Ali efendinin istediği parayı verdi ve ardından Ali efendi babama "seneye harman zamanı öderim hiç merak etme" diyerek, babamla vedalaştıktan sonra çekip gitti...
Günler, aylar böyle geçip giderken babamın adama verdiği borç paranın üzerinden tam beş yıl geçti ama Ali efendi borcunu hâlâ ödememişti. Birgün ne olduysa babam kendisinden borç para alan Ali efendi ile değirmende karşılaşıyor. Karşılaşır karşılaşmaz, babam hemen "Ali efendi beş harman zamanı geçti hala borcunu ödemedin, öde artık şu borcunu birader para bana da lazım deyince belli ki bunca zamandan sonra borcunu unutan Ali efendi babama "abi verdim ya ne parası" demez mi?
Öyle deyince babam biraz sinirlenerek kaşlarını çatar ve "Efendim nasıl olur, almış olsam niye isteyeyim. Allah bilir ki almadım. Benimle eğlenmeyin. Almadığıma Allah da şahit kul da "diyor ama Ali efendi dediğinden zerre adım atmayarak "verdim" demeyi sürdürerek babamı atlatıp yoluna devam edeceği sırada bu defa babam yakasına yapışarak "rezillik yapma borcumu ver şimdiye kadar kimseden hakkım olmayanı istemedim. Haksızlık yapma" diyor ama Ali efendi yine aynı nakaratı tekrarlayarak "verdim abi" demekten geri adım atmıyor...
Babam artık Ali efendiden parayı alamayacağına kesin gözle bakmış olacak ki aniden Değirmendeki herkesin gözü önünde Ali efendinin üzerine atlayarak altına yatırıyor ve her iki eliyle Ali efendinin ağzını açıp ağzının ortasına tükürüyor. Değirmendeki kalabalık hemen olaya müdahale ederek ortalığı yatıştırıyor ama Ali efendi ortamın vahametini gördüğü için yerden aniden kalkıp kaçıyor kaşla göz arasında. Babam bu defa Ali Efendiyi elinden kaçırmanın can sıkıntısıyla ardından bağırarak "Artık borcunu vermesen de olur rezil herif. Söz tanımaz ağzının hakkını da verdim ya "dedikten sonra gerisin geri eve dönüyor....
* İrfan Erdoğan - İşçi Yazar