Ve tanrıların kayıp ülkesinde
Sözcükler soyulmuş bir elma gibi dururken
Nar taneleri dökülür kızıl gezegene
Sığırtmaç kuşları, keklik, ebabil…
Birer alev pervanesi üzerimizde
Tarla boyu yuvarlak taşların mahremiyeti
Soyunmuş kadınlar anısına çıplak, utanç, tan yeri fütursuzca
Eşkâlimi arıyorum deniz kenarında bir kemanı düşlerken parmaklarım
Dünyanın sonsuz atmosferi, leylaklar, taç yaprakları…
Suda halkalar, kayaçlar, kokusu annemin: ten yanığı
Yüzüme sür aynaları, mavi öleyim dağ yamacında
Panzerler geçiyor bir şiirin sokağından
Sürüklenen gövdem, delirmiş gözlerim!
Avucumda pankart ve öptüğüm resmin…
Binnaz Deniz Yıldız / Edebiyat Gazetesi / Aralık 2024 / Sayı 23
Hiç yorum yok
Yorum Gönder